In gesprek met David, ervaren kraanmachinist bij Hooymeijer (met hoogtevrees!)

Als klein jongetje kwam David al over de vloer bij Hooymeijer. Zijn vader werkte destijds ‘op de kraan’ en dat was precies wat hij later ook wilde gaan doen. Hij zou Kraanmachinist worden. En zo geschiedde. Na jaren ervaring bij Hooymeijer op de grond, kreeg David de kans als Kraanmachinist aan de slag te gaan. Alleen wist hij als kind nog niet dat hij hoogtevrees had. Desondanks zit David al een aantal jaar nu zelf ‘op de kraan’ bij Hooymeijer en dat doet hij iedere dag met veel plezier. Hij vertelt ons zijn verhaal.

Met een brede glimlach komt David zitten en begint te vertellen: “Ik werk al 13 jaar bij Hooymeijer. Nu 3 jaar op de kraan. Hiervoor deed ik een beetje kisten vastzetten, containers laden en de heftruck rijden.” Hij doet het overkomen alsof het niets is. Als we hem vragen of zijn werk dan makkelijker is dan dat het eruit ziet moet hij lachen. “Tegenwoordig wel, maar in het begin niet hoor! Toen ik hier net kwam werken moest ik ook alles nog leren. Ik werkte nog niet in deze wereld, ik zat in de poedercoating. Maar gelukkig had ik het vrij snel onder de knie. Soms denken mensen dat het werk makkelijk is, maar ik laat het dan makkelijk lijken. Voor mij is het net als fietsen en autorijden.”

‘Spelen’ op de kraan
Op dat moment werd er net een schip geladen. David werd opgeroepen omdat het niet wilde lukken met het plaatsen van de containers. We mochten mee de kraan op en Davids werk van dichtbij ervaren. In zijn cabine staan beeldschermen. Eentje met camerabeelden en van de andere is af te lezen hoe zwaar de lading is, hoeveel wind er staat en meer ingewikkelde getallen die wij als leken niet af kunnen lezen. David zit inmiddels in een grote comfortabel ogende stoel, bekleed met talloze knopjes en twee joysticks waarmee hij de kraan kan besturen. Vanuit de stoel kijk je loodrecht naar beneden, waar er op dat moment tien containers staan te wachten om geladen te worden. Na kort overleg met zijn collega gaat hij aan het werk, al noemt hij het zelf niet zo: “Dit is geen werk, dit is voor mij spelen. Zo zie ik het maar! Maar je moet natuurlijk wel voorzichtig zijn, alles in de gaten houden.”

Een klein half uurtje later zijn de tien containers, zonder problemen op het schip geladen. Door het gemak en plezier waarmee David de kraan bestuurde, leek het inderdaad meer een leuke videogame, dan dat het werken was!

Kraanmachinist met hoogtevrees
David startte dus bij Hooymeijer op de grond, maar pakte zijn kans om na 10 jaar zijn jongensdroom waar te maken en als kraanmachinist de hoogte in te gaan. “Mijn vader was kraanmachinist bij Hooymeijer en was al met pensioen. De andere machinist ging op de vrachtwagen, dus toen ben ik erop gekomen. Gelukkig had ik al wel eens meegekeken met mijn vader, dus ik had vrij snel door hoe het werkte.” Nogal een carrièreswitch. Waar David 10 jaar lang met beide benen op de grond kon werken, ging hij nu de hoogte in. En hij moest wat bekennen: “Ik moet je eerlijk zeggen, ik heb hoogtevrees. Ik ben er gelukkig overheen nu. In het begin ging ik nog wel met knikkende knieën naar boven, maar na een paar keer was ik er wel overheen. Deze kraan is 20 meter hoog, kranen van 40 of 50 meter zijn voor mij wel spannend.”

Op de vraag of hij ooit nog ander werk zou willen doen, hoefde hij niet na te denken. Met dezelfde brede glimlach als hij binnenkwam antwoordde hij: “Ik blijf lekker op de kraan, ook in de toekomst. Mijn collega op de grond werkt al 50 jaar bij Hooymeijer, dat zou ik ook wel willen. Als het aan mij ligt, ga ik nooit weg bij Hooymeijer!”.